Terug in Luxor: 14 jaar later

Het is precies veertien jaar geleden dat ik voor het laatst in Luxor was. Hoe ik dat zo zeker weet? Mijn iPad gaf me vlak voor vertrek een nostalgische update. En ja hoor, we verblijven opnieuw in hetzelfde hotel als toen: Jolie Ville. Toch herken ik verrassend weinig. Of is het de tijd die alles een beetje vervaagt?

Gisteren hebben we gegeten in een lokaal restaurant in een van de armere wijken van Luxor-stad. Het eten was verrukkelijk – echt puur en smaakvol – maar gezellig zitten zat er niet echt in. Hier draait eten meer om de functie dan om de sfeer, heel anders dan bij ons thuis.

Na het eten trokken we naar een lokale liquor store, gerund door Koptische Christenen – zoals dat hier meestal het geval is. De wijn werd discreet verpakt in zwarte zakjes, een typisch staaltje van “wat niet weet, niet deert”.

’s Avonds maakten we een wandeling langs de corniche, het pad langs de Nijl. Wat een chaos! Ik vraag me af: was het veertien jaar geleden ook al zo druk, of word ik gewoon gevoeliger voor prikkels met de jaren?

Tijdens mijn ochtendwandeling op Kings Island – het eiland waar ons hotel zich bevindt – viel het me op hoeveel verschillende vogels hier rondfladderen. Mama vertelde me dat er ergens in de stad een oude boekenwinkel zit met boekjes over de vogelsoorten van Luxor en Egypte. Misschien ga ik daar deze vakantie nog eens snuisteren.

Voorlopig geniet ik vooral van de rust, de zon en het niets-moeten.

Fuck, I needed this!

8 april 2025